Telewizja: polityka i rozrywka

Analiza dyskursu publicznego. Przegląd metod i perspektyw badawczych, 2017, red. M. Czyżewski, M. Otrocki, T. Piekot, J. Stachowiak, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie SEDNO.

Awdiejew A., 2007, Gramatyka interakcji werbalnej, Kraków.

Awdiejew A., 2010, Kontrastowanie ideologiczne w tworzeniu wizji IV RP. W: Rozmowy o komunikacji 4: Metodologia i praktyka komunikacji społecznej, red. G. Habrajska, Łask, s. 49–58.

Bartmiński J., 2008, Wartości i ich profile medialne. W: Ideologie w słowach i obrazach, red. I. Kamińska‑Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 23–41.

Bartmiński J., Niebrzegowska‑Bartmińska S., 2009, Tekstologia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Bauer Z., 2009, „Twój głos w Twoim domu”: cztery typy tabloidyzacji. W: http://www.slideshare.net/52zbigi/tabloidyzacja (dostęp: 20.06.2022).

Bauer Z., 2010, „Twój głos w Twoim domu”: cztery typy tabloidyzacji. W: Tabloidyzacja języka i kultury, red. I. Kamińska‑Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 37–47.

Bobrowska E., 2013, Wspólnota dyskursywna i wyobrażona w analizie dyskursów publicznych, „Media i Społeczeństwo”, nr 3/ 2013.

Bogunia‑Borowska M., 2012, Fenomen telewizji. Interpretacje socjologiczne i kulturowe, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Bolecki W., 1991, Pre‑teksty i teksty. Z zagadnień związków międzytekstowych w literaturze polskiej XX wieku, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Boniecka B., Panasiuk J., 2001, O języku audycji radiowych, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej.

Bralczyk J., 1999, O używaniu języka w polskiej polityce w latach dziewięćdziesiątych. W: red. W. Pisarek, Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiąclecia, Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych UJ, s. 218–226.

Bronder A., 2017, Rzeczywistość od rzeczy. Serial paradokumentalny w świetle genologii lingwistycznej, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Bucknall‑Hołyńska J., 2013, Trudna sprawa z docu‑soap, czyli patologia życia codziennego, „Kultura Popularna”, nr 1 (35), s. 66–75.

Bugajski M., 2010, Kultura tabloidów a język. W: Tabloidyzacja języka i kultury, red. I. Kamińska‑Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 65–73.

Buttler D., 2001, Polski dowcip językowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. III z uzupełnieniami.

Cieśla B., 2022, Leksem INTERNET jako przedmiot rozważań ortograficznych, „Acta Universitatis Lodziensis Folia Linguistica” Vol. 56, s. 75–91.

Czachur W., 2011, Dyskursywny obraz świata. Kilka refleksji, „Tekst i Dyskurs – Text und Diskurs”, nr 4, s. 79–97.

Czachur W., 2020, Lingwistyka dyskursu jako integrujący program badawczy, Warszawa: Oficyna Wydawnicza ATUT.

Dawkins R., 2007, Samolubny gen, Warszawa: Wydawnictwo Prószyński i S‑ka.

Dijk van T.A., 2001, Dyskurs jako struktura i proces, Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN.

Dobek‑Ostrowska, 2006, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dörner A., 2001, Politainment. Politik in der medialen Erlebnisgesellschaft, Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag.

Drożdż M., 2010, Tabloidyczna produkcja sensu i wartości. W: Tabloidyzacja języka i kultury, red. I. Kamińska‑Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 48–64.

Duszak A., 1998, Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dyskurs elit symbolicznych. Próba diagnozy, 2014, red. M. Czyżewski, K. Franczak, M. Nowicka, J. Stachowiak, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Sedno.

Dziennikarski kodeks obyczajowy Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, 2.09.2008. W: https://centruminformacji.tvp.pl/15781040/ (dostęp: 30.03.2017).

Dziennikarstwo i świat mediów. Nowa edycja, 2008, wyd. II zm. i rozszerz., red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków: Universitas.

Edensor T., 2001, Performing tourism, staging tourism. (Re)producing tourist space and practice, „Tourist Studies”, Nr 1, p. 59–81.

Filipczak‑Białkowska A., 2018, Mechanizmy manifestowania orientacji ideologicznej w dyskursie politycznym, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Fish S., 2002, Interpretacja, retoryka, polityka. Eseje wybrane, red. A. Szahaj, przeł. K. Arbiszewski i in., Kraków: Universitas.

Fiske J., 2010, Zrozumieć kulturę popularną, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego.

Foucault M., 2002a, Archeologia wiedzy, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo De Agostini Polska.

Foucault M., 2002b, Porządek dyskursu, Gdańsk: Wydawnictwo Słowo/Obraz/ Terytoria.

Fras J., 2012, Podstawy identyfikacji typologii wypowiedzi w mediach masowych. W: Komunikologia. Teoria i praktyka komunikacji, red. E. Kulczycki, M. Wendland, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii UAM.

Freund E., 1987, The Return of the Reader, London – New York: Methuen.

Gajda S., 2001, Nowe społeczności dyskursywne a edukacja komunikacyjna. W: Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek‑Kłosińska, Warszawa: Rada Języka Polskiego przy Prezydium PAN, s. 7–13.

Gajda S., 2016, Współczesna polska przestrzeń dyskursywna. W: Dyskurs i jego odmiany, red. B. Witosz, K. Sujkowska‑Sobisz, E. Ficek, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 15–21.

Gawron A., 2006, Silva rerum. W: Słownik rodzajów i gatunków literackich, red. G. Gazda, S. Tynecka‑Makowska, Kraków: Universitas.

Goban‑Klas T., 2001, Zarys historii i rozwoju mediów. Od malowideł naskalnych do multimediów, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej w Krakowie.

Goban‑Klas T., 2005, Społeczeństwo masowe, informacyjne, sieciowe czy medialne?, „Ethos” R. 18, 1–2 (69–70), s. 100–114.

Godzic W., 2004, Telewizja i jej gatunki. Po „Wielkim Bracie”, Kraków: Universitas.

Godzic W., 2007, Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Grabias S., 2001, Język w zachowaniach społecznych, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej.

Grochala B., 2016, Telewizyjna transmisja sportowa w ujęciu genologii lingwistycznej. Na materiale transmisji meczów piłki nożnej, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Grzenia J., 2006, Komunikacja językowa w Internecie, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Habermas J., 1999, Teoria działania komunikacyjnego, tom I: Racjonalność działania a racjonalność społeczna, tłum. A.M. Kaniowski, Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN.

Habermas J., 2002, Teoria działania komunikacyjnego, tom II: Przyczynek do krytyki rozumu funkcjonalnego, tłum. A.M. Kaniowski, Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN.

Heinemann W., 2009, Lingwistyka tekstu kontra lingwistyka dyskursu? W: Lingwistyka tekstu w Niemczech. Pojęcia, problemy, perspektywy, red. Z. Bilut‑Homplewicz, W. Czachur, M. Smykała, Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT, s. 361–374.

Heinemann W., 2011, Diskursanlayse in der Kontroverse, „Tekst i Dyskurs – Text und Diskurs” 4/2011, s. 31–67 [polskie tłumaczenie: Heinemann W., 2012, Kontrowersje wokół analizy dyskursu, „Stylistyka” XXI, s. 287–318].

Informacja o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2021 roku, 2022, Warszawa: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

Jenkins H., 2007, Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, tłum. M. Bernatowicz, M. Filiciak, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Karwat M., 2007, O złośliwej dyskredytacji, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Karwowska‑Lamparska A., 2003, Rozwój radiofonii i telewizji, „Telekomunikacja i Techniki Informacyjne”, nr 3/4, s. 20–47.

Kaszewski K., 2018, Media o sobie. Językowe elementy autopromocyjne w przekazach informacyjnych prasy, radia i telewizji, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper.

Kępa‑Figura D., 2009, Gry językowe we współczesnej komunikacji medialnej – semantyczna i pragmatyczna analiza języka mediów, „Prace Językoznawcze”, z. XI, s. 95–113.

Kępa‑Figura D., 2010a, Istota fatyczności a komunikacja medialna. W: Teorie komunikacji i mediów, tom 3, red. M. Graszewicz, J. Jastrzębski, Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT, s. 89–100.

Kępa‑Figura D., 2010b, Językowe wymiary taboidyzacji – studium przypadku. W: Tabloidyzacja języka i kultury, red. I. Kamińska‑Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, seria: Oblicza komunikacji, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 127–138.

Kępa‑Figura D., 2019a, Mem internetowy jako nośnik narracji o świecie. W: Dyskursologiczne tezy i syntezy. Język – Kultura – Media, red. P. Płaneta, R. Filasa, Kraków: Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 171–188.

Kępa‑Figura D., 2019b, (Internet‑)mem kak novyy mediazhanr. Postanovka voprosa, „Medialingvistika” 6 (1), s. 103–121.

Kępa‑Figura D., 2020, Wszystkie twarze przemocy językowej, czyli nieetyczne memy (polityczne). W: Tekst‑Dyskurs‑Komunikacja. Podejścia teoretyczne, analityczne i kontrastywne. Text‑Diskurs‑Kommunikation. Theoretische, analytische und kontrastive Ansätze, red. A. Buk, A. Hanus, A. Mac, D. Miller, M. Smykała, I. Szwed, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, s. 373–392.

Kindler‑Jaworska E., 2000, Przewodnik po telewizji cyfrowej, Warszawa: Biblioteka Akademii Telewizyjnej, TVP S.A. Ośrodek Szkolenia – Akademia Telewizyjna.

Kita M., 1998, Wywiad prasowy. Język – gatunek – interakcja, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Kita M., 2012, Konsiliencja, interdyscyplinarność, transdyscyplinarność. W: Transdyscyplinarność badań nad komunikacją medialną. Stan wiedzy i postulaty badawcze, red. M. Kita, M. Ślawska, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 11–30.

Kita M., 2013, Polski dyskurs prywatności, „Postscriptum Polonistyczne”, nr 2013/1(11), s. 93–103, online: http://www.postscriptum.us.edu.pl/archiwum.php (dostęp: 10.01.2015).

Kita M., 2016, Język w internecie. Rozpoznanie stanu wiedzy. W: Język w internecie. Antologia, red. M. Kita, I. Loewe, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 10–56.

Klemm M., 2009, Punkt wyjścia: czy każdy ma mieć swoje pojęcie tekstu? Różne definicje tekstu i ich porównanie. W: Lingwistyka tekstu w Niemczech. Pojęcia, problemy, perspektywy, red. Z. Bilut‑Homplewicz, W. Czachur, M. Smykała, Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT, s. 13–26.

Kodeks etyki dziennikarskiej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W: http://sdp.pl/s/kodeks‑etyki‑dziennikarskiej‑sdp (dostęp: 30.03.2017).

Kołakowski L., 2009, Mini wykłady o maxi sprawach. Kraków: Wydawnictwo Znak. Kruczyńska P., „Szkoła” – nowy serial TVN, http://prasa.tvn.pl/informacje‑prasowe/szkola‑nowy‑serial‑tvn,140961.html (dostęp: 15.02.2016).

Krzywy R., 2013, Silvae i sylwy – glosa historycznoliteracka do pewnego nieporozumienia, „Pamiętnik Literacki”, nr 3, s. 145–151.

Kubala K., 2008, Obrazy Unii Europejskiej w polskim dyskursie prasowym. Analiza kompleksów prasowych, „Folia Sociologica” 33, s. 5–67.

Kubala K., 2016, Społeczne reprezentacje Unii Europejskiej. Przedakcesyjny dyskurs polskich elit symbolicznych, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Kula A., 2017, Redundancja w mediach. Studium pragmalingwistyczne, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Kula A., Grzelka M., 2020, News telewizyjny – pragmatyka gatunku. W: Verba multiplicia, veritas una. Prace dedykowane Profesor Alicji Pihan‑Kijasowej. Tom 1, red. T. Lisowski, P. Michalska‑Górecka, J. Migdał, A. Piotrowska‑Wojaczyk, A.B. Sieradzki, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie Studia Polonistyczne, s. 157–166.

Kurządkowska B., Maruszczak M., 2014, Mem – współczesna plotka internetowa. W: Kreatywność językowa w przestrzeni medialnej, red. K. Burska, B. Cieśla, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 136–149.

Laskowska E., 2004, Dyskurs parlamentarny w ujęciu komunikacyjnym, Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego.

Laskowska E., 2009, Wartościowanie w dyskursie publicznym. W: Rozmowy o komunikacji 3. Problemy komunikacji społecznej, red. G. Habrajska , Łask: Oficyna Wydawnicza Leksem, s. 55–71.

Lisowska‑Magdziarz M., 2006, Dyskurs – semiotyka – wspólnota interpretacyjna. W stronę modelu zintegrowanego instrumentarium badań nad zawartością mediów (zaproszenie do dyskusji), „Global Media Journal – Polish Edition” , No. 1, Spring 2016.

Lisowska‑Magdziarz M., 2008, Media powszechne. Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Loewe I., 2018, Dyskurs telewizyjny w świetle lingwistyki mediów, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Loewe I., 2021, Gatunki paratekstowe w komunikacji medialnej, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Maciejak K., 2018, YouTube w edukacji. Strategie nadawcze wideoblogerów, Kraków: Universitas.

Markiewicz H., Staroświeckie glosy, 1997, „Teksty Drugie”, nr 6 (48), s. 45–49.

McLeish R., 2007, Produkcja radiowa, przekł. A. Sadza, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

McQuail D., 2007, Teoria komunikowania masowego, przekł. M. Bucholc, A. Szulżycka, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Miczka E., 2002, Kognitywne struktury sytuacyjne i informacyjne w interpretacji dyskursu, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Najbardziej poważane zawody przez Polaków w 2021, online: https://swresearch.pl/news/najbardziej‑powazane‑zawody‑przez‑polakow‑w–2021 (dostęp: 10.06.2022).

Najpopularniejsze audycje w 2015 roku. Dobowa oglądalność programów, online: http://www.krrit.gov.pl/Data/Files/_public/Portals/0/kontrola/program/tv/problemowe/najpopularniejsze‑audycje‑w‑2015‑r.dobowa‑ogladalnosc‑programow.pdf (dostęp: 15.03.2016).

Naruszewicz‑Duchlińska A., 2017, Kilka refleksji na temat memów internetowych. W: Współczesne media. Gatunki w mediach elektronicznych, t. 2, red. I. Hoffman, D. Kępa‑Figura, Lublin: Wydawnictwo UMCS, s. 251–263.

Nowak P., 2019, Telewizja lat 90. vs. telewizja XXI wieku. W: Dynamika przemian w mediach, red. A. Hess, M. Nowina‑Konopka, W. Świerczyńska‑Głownia, Kraków: Wydawnictwo ToC, s. 245–274.

Nowość w TV Republika, 12.02.2016. W: http://telewizjarepublika.pl/nowosc‑w‑tv‑republika‑quotbul‑glowyquot‑pawla‑zarzecznego‑startuje‑w‑poniedzialek,29485.html (dostęp: 5.06.2017).

Nycz R., 1984, Sylwy współczesne: problem konstrukcji tekstu, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.

Piekot T., 2016, Mediacje semiotyczne. Słowo i obraz na usługach ideologii, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Sedno.

Pleszczyński J., 2010, Przestrzeń aksjologiczna mediów popularnych i jakościowych. W: Tabloidyzacja języka i kultury, red. I. Kamińska‑Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 74–88.

Pleszkun‑Olejniczakowa E., 2005, Reportaż. Wokół pochodzenia, definicji i podziałów, „Acta Universitatis Lodziensis Folia Litteraria Polonica” 7, s. 3–27.

Podemski K., 2005, Socjologia podróży, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Postman N., 2002, Zabawić się na śmieć. Dyskurs publiczny w epoce show‑businessu,

przeł. L. Niedzielski, Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA.

Prestiż zawodów – COBS 2013, online: https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2013/K_164_13.PDF (dostęp: 10.06.2022).

Ptaszek T., 2007, Talk show. Szczerość na ekranie?, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Puzynina J., 2008, „Ideologia” w języku polskim. W: Ideologie w słowach i obrazach, red. I. Kamińska‑Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 13–22.

Raport: polski rynek mediowy w obliczu wojny w Ukrainie. Wydanie I . 16 marca 2022, online: https://reklama.wp.pl/files/dvr6ijxy63aqi3utr4zt/Raport_rynek%20mediowy%20w%20czasie%20inwazji%20na%20Ukrain%C4%99.pdf (dostęp: 15.07.2022).

Rejter A., 2007, Reportaż podróżniczy w ujęciu współczesnej lingwistyki – problemy badawcze. W: Wokół reportażu podróżniczego, t. 2, red. D. Rott, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 30–41.

Renger R., Wiesner Ch., 2007, Politik zum Lachen. “Feel Good” – Faktoren in der Politikberichterstattung österrichischer Tageszeitungen. W: Journalismus und Unterhaltung. Theoretische Ansätze und empirische Befunde, red. A. Scholl, R. Rengen, B. Blöbaum, Wiesbaden: VS Verlag für Sozialwissenschaften, s. 233–254.

Sałaj J., Śliz A., 2014, Memy słowno‑obrazowe jako wyraz kreatywności użytkowników Internetu. W: Kreatywność językowa w przestrzeni medialnej, red. K. Burska, B. Cieśla, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 163–174.

Sikora J., 2006, Audycje informacyjne na żywo i na nośnikach trwałych. Różnice i podobieństwa. W: Współczesne oblicza mediów, red. J. Marszałek‑Kawa, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, s. 303–339.

Skowronek B., 2013, Mediolingwistyka. Wprowadzenie, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.

Skowronek B., 2014, Mediolingwistyka: teoria – metodologia – idee, „Postscriptum Polonistyczne”, nr 2(14), s. 15–26.

Skowronek K., Rutkowski M., 2004, Media i nazwy. Z zagadnień onomastyki medialnej, Kraków: Wydawnictwo LEXIS.

Skwarczyńska S., 1970, Wokół teatru i literatury (Studia i szkice), Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.

Słownik języka polskiego, 1958–1969, red. W. Doroszewski, t. 1–10. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Smykała M., 2016, Boso przez świat (według blondynki), podróże kulinarne i z żartem, pieprz i wanilia i losy kobiet na krańcu świata, czyli o zmianie form relacjonowania podróży na podstawie wybranych audycji radiowych i programów telewizyjnych. W: Dyskurs i jego odmiany, red. B. Witosz, K. Sujkowska‑Sobisz, E. Ficek, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 234–243.

Stachyra G., 2008, Gatunki audycji w radiu sformatowanym, Lublin, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej.

Stachyra G., 2012, The communicational aspects of radio convergence process – remarks upon „the radio on vision” and web‑radio. W: Convergence: media in Future, red. A. Baczyński, M. Dróżdż, Kraków: Institute of Journalism and Social Comunication The Pontifical University of John Paul II in Kraków, s. 179–197.

Status i wyzwania mediolingwistyki – rozmowa z prof. Krzysztofem Kaszewskim, prof. Hartmutem Lenkiem, prof. Iwoną Loewe, prof. Heinzem‑Helmutem Lügerem, prof. Simonem Meier‑Vierackerem, prof. Magdaleną Ślawską oraz prof. Marią Wojtak, 2021, „Tekst i dyskurs – Text und Diskurs” 15, s. 61–94, DOI: 10.7311/tid.15.2021.03

Szews P., 2014, Demotywatory i internetowe memy – o łączeniu słowa i obrazu na Twitterze. W: Kreatywność językowa w przestrzeni medialnej, red. K. Burska, B. Cieśla, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 177–191.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2009, Konferencja prasowa w kampanii wyborczej. W: Język żyje. Rzecz o współczesnej polszczyźnie, red. K. Ożóg, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2010, Tekst w radiowej i telewizyjnej debacie politycznej. Struktura – spójność – funkcjonalność, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2013, Narracja (pseudonarracja) w tabloidach. W: Narracyjność języka i kultury, t.1, Literatura i media, red. D. Filar i D. Piekarczyk, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej, s. 225–236.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2015, Magazyn telewizyjny jako gatunek w formie kolekcji. W: Gatunki mowy i ich ewolucja. Tom 5: Gatunek a granice, red. D. Ostaszewska, J. Przyklęk, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 393–403.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2016a, Strukturalno‑stylistyczne cechy gatunku a kształtowanie relacji nadawczo‑odbiorczych w telenoweli paradokumentalnej „Szkoła”, „Acta Universitatis Lodziensis Folia Literaria Polonica” 2 (32), s. 49–61.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2016b, Telewizyjny dyskurs polityczny, „Forum Lingwistyczne”, nr 3, s. 97–106.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2016c, Kategoria nadawcy w telewizyjnym dyskursie politycznym. W: Dyskurs i jego odmiany, red. B.Witosz, K. Sujkowska‑Sobisz, E. Ficek, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 224–233.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2016d, Analiza dyskursywno‑genologiczna nazw telewizyjnych programów publicystycznych w Polsce (2005–2015), „Prace Językoznawcze” XVIII/3, s. 191–204.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2016e, Strukturalno‑stylistyczne cechy gatunku a kształtowanie relacji nadawczo‑odbiorczych w telenoweli paradokumentalnej „Szkoła”, „Acta Universitatis Lodziensis Folia Literaria Polonica” 2 (32), s. 49–61.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2017, Od docu‑soap do virali – o konwergencji medialnej i recepcji przekazów telewizyjnych w środowisku młodzieży (na przykładzie telenoweli paradokumentalnej „Szkoła”). W: Współczesne media. Gatunki w mediach elektronicznych, red. I. Hofman, D. Kępa‑Figura, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej, s. 199–215.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2018, Od wspólnoty śmiechu do wspólnoty dyskursu – kreowanie wspólnoty interpretacyjnej w magazynach satyryczno‑publicystycznych telewizyjnych stacji informacyjnych. W: Język a media. Wzory komunikacji we współczesnych mediach, red. B. Skowronek, E. Horyń, A. Walecka‑Rynduch, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, s. 211–225.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2019, Medialne obrazy reprezentacji społecznych w dyskursach telewizyjnych (Superstacja vs. TV Republika). W: Reprezentacje świata w dyskursach, red. B. Ciesek‑Ślizowska, B. Duda, E. Ficek, K. Sujkowska‑Sobisz, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 233–249.

Szkudlarek‑Śmiechowicz E., 2020, Redundantna metadyskursywność w telewizyjnych dyskusjach społeczno‑politycznych: norma dyskursu czy zagrożenie dla debaty publicznej? W: Język a media. Perspektywy i zagrożenia języka we współczesnych mediach, red. E. Horyń, B. Skowronek, A. Walecka‑Rynduch, Kraków: Collegium Columbinum, s. 13–27.

Sztompka P., 2007, Zaufanie. Fundament społeczeństwa, Kraków: Wydawnictwo Znak.

Szynol A., 2010, Tabloidy na polskim rynku – bilans zysków i strat. W: Tabloidyzacja języka i kultury, red. I. Kamińska‑Szmaj, T. Piekot, M. Poprawa, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 91–104.

Ślawska M., 2017, Typologie gatunków medialnych – przegląd stanowisk, „Forum Lingwistyczne”, nr 4, s. 15–29.

Ślawska M., 2019, Sztuka mediów. O świadomości gatunkowej dziennikarzy prasowych, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Tkaczyk P., 2012: Grywalizacja, Gliwice: Wydawnictwo HELION.

Toffler A., 1985, Trzecia fala, tłum. E. Woydyłło, przedm. W. Osiatyński, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Trutkowski C., 1999, Teoria reprezentacji społecznych a badania opinii publicznej. W: Spojrzenie na metodę. Studia z metodologii badań socjologicznych, red. H. Domański, K. Lutyńska, A.W. Rostocki, Warszawa: Instytut Filolozofii i Socjologii PAN.

Trutkowski C., 2000, Społeczne reprezentacje polityki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Trutkowski C., 2004, Wybór czy konieczność – o potrzebie wykorzystania analizy dyskursu w socjologii, „Kultura i Społeczeństwo”, t. XLVIII, nr 1, s. 35–50.

Trzynadlowski J., 1982, Sztuka słowa i obrazu. Studia teoretycznoliterackie, Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum.

Tyc E., 2018, Kawa czy herbata? Pierwszy telewizyjny program śniadaniowy, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Urry J., 1995, Consuming Places, London: Routledge.

Urry J., 2002, The Tourist Gaze, London: Sage.

Uszyński J., 2004, Telewizyjny pejzaż genologiczny, Warszawa: Wydawnictwo Telewizja Polska S.A.

Warchala J., 1991, Dialog potoczny a tekst, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Warchala J., 2003, Kategoria potoczności w języku, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Warzochul‑Stawinoga J., 2015, Między fikcją a rzeczywistością, czyli po co i dlaczego ogląda się seriale paradokumentalne, „Kultura Popularna”, nr 2 (44), s. 214–225.

Wilkoń A., 2002, Spójność i struktura tekstu. Wstęp do lingwistyki tekstu. Kraków: Universitas.

Witosz B., 2005, Genologia lingwistyczna. Zarys problematyki, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Witosz B., 2009, Dyskurs i stylistyka, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Witosz B., 2016, Czy potrzebne nam typologie dyskursu? W: Dyskurs i jego odmiany, red. B. Witosz, K. Sujkowska‑Sobisz, E. Ficek, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 22–30.

Wojciszke B., 2002, Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Wojtak M., 2004a, Gatunki prasowe, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej.

Wojtak M., 2004b, Wzorce gatunkowe wypowiedzi a realizacje tekstowe. W: Gatunki mowy i ich ewolucja. T. 2: Tekst a gatunek, red. D. Ostaszewska, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 29–38.

Wojtak M., 2006, Gatunek w formie kolekcji a kolekcja gatunków, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, Tom XV, s. 143–152.

Wojtak M., 2011a, Współczesne modlitewniki w oczach językoznawcy. Studium genologiczne, Tarnów: Wydawnictwo Biblos.

Wojtak M., 2011b, O relacjach dyskursu, stylu, gatunku i teksu, „Tekst i Dyskurs – Text und Diskurs”, nr 4, s. 69–78.

Wojtak M., 2015, Językoznawca jako badacz mediów (zarys problematyki), „Poznańskie Spotkania Językoznawcze / Poznań Linguistic Forum” 30, s. 177–190, DOI: 10.14746/psi.2015.30.12

Wojtak M., 2019, Wprowadzenie do genologii, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej.

Wojtkowski Ł., 2008, Ideologiczne ujęcie relacji mediów i polityki, „Dialogi Polityczne”, nr 10: Ideologia, s. 177–187.

Wolny‑Zmorzyński K., Kaliszewski A., 2006, Podstawowe pojęcia oraz problemy dotyczące rodzajów i gatunków dziennikarskich. W: Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka, język, red. K. Wolny‑Zmorzyński, A. Kaliszewski, W. Furman, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, s. 13–36.

Wójcicka M., 2019, Mem jako multimodalny gatunek pamięci zbiorowej, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie‑Składowskiej.

Wykaz koncesji i decyzji, W: http://www.archiwum.krrit.gov.pl/ (dostęp: 12.03.2022).

Wyrwas K., 2014, Opowiadanie potoczne w świetle genologii lingwistycznej, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Żydek‑Bednarczuk U., 1994, Struktura tekstu rozmowy potocznej, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Żydek‑Bednarczuk U., 2012, Zmiany w zachowaniach komunikacyjnych a nowe odmiany językowe (odmiana medialna). W: Język w mediach. Antologia, red. M. Kita, I. Loewe, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, s. 24–31.

Żygulski K., 1975, Wspólnota śmiechu – studium socjologiczne, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.