Powstanie i rozwój standardów sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju w świetle teorii koalicji rzeczniczych

Monografia podejmuje problematykę kształtowania standardów sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju, analizując ich genezę, strukturę i wzajemne relacje w perspektywie teorii koalicji rzeczniczych (Advocacy Coalition Framework – ACF). Punkt wyjścia stanowi ewolucja idei zrównoważonego rozwoju na forum ONZ i UE. Istotnym narzędziem realizacji tej idei są systemy raportowania, które umożliwiają ocenę skuteczności działań oraz transparentność wobec interesariuszy. W tym kontekście szczególną rolę odgrywają trzy systemy standardów sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju – GRI, EFRAG oraz ISSB.
W monografii sformułowano tezę, że kształtowanie standardów sprawozdawczości nie ma wyłącznie charakteru technicznego, lecz w istocie jest procesem polityczno-instytucjonalnym, w którym ścierają się przekonania dwóch koalicji: koalicji ostrożnościowej i koalicji wzrostu gospodarczego. W pracy zastosowano metody badawcze obejmujące analizę porównawczą standardów, studia przypadków rozwoju organizacji je stanowiących, a także analizę treści listów z komentarzami przesłanymi w ramach publicznych konsultacji standardów. Wyniki badań wskazują na istnienie znaczących różnice w procesach rozwoju GRI, EFRAG i ISSB oraz opracowania przez nie standardów. Różnice te przełożyły się z kolei na rozbieżności w ostatecznym kształcie standardów z punktu widzenia ich celu, docelowego kręgu użytkowników, obowiązkowości, zakresu wymaganych ujawnień oraz podejścia do zagadnień istotności, perspektyw czasowych. Monografia wnosi wkład do literatury naukowej, ukazując proces tworzenia standardów sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju jako rezultat interakcji koalicji rzeczniczych i ich wpływu na kształt standardów sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju.