Biografia i tożsamość

Aftel M., 1997, The Story of Your Life. Becoming the Author of Your Experience, New York.

Agamben G., 2008, Co zostaje z Auschwitz (Archiwum i świadek. Homosacer III), Warszawa.

Alheit P., 2011, Podejście biograficzne do całożyciowego uczenia się, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 3(55), s. 7–21.

Alheit P., 2015, Teoria biografii jako fundament pojęciowy uczenia się przez całe życie, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, t. 18, nr 4(72), s. 23–36.

Anusiewicz J., Fleischer M., Dąbrowska A., 2000, Językowy obraz świata i kultura. Projekt koncepcji badawczej, „Język a Kultura. Acta Universitatis Wratislaviensis”, t. 13, s. 11–44.

Archer M., 2013, Człowieczeństwo. Problem sprawstwa, przeł. A. Dziuban, Kraków.

Baran Z., 2006, Idee – mity – symbole w polskich baśniach literackich wydanych w XIX i XX wieku, Kraków.

Bardziejewska M., 2005, Okres dorastania. Jak rozpoznać potencjał nastolatków?, [w:] A.I. Brzezińska (red.), Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, Gdańsk, s. 345–377.

Barker Ch., 2005, Studia kulturowe. Teoria i praktyka, przeł. A. Sadza, Kraków.

Bartmiński J., 2006, Językowe podstawy obrazu świata, Lublin.

Bauman Z., 2000, Globalizacja. I co z tego dla ludzi wynika, przeł. E. Klekot, Warszawa.

Bauman Z., 2008, Zindywidualizowane społeczeństwo, przeł. O. i W. Kubińscy, Gdańsk.

Beck U., 2004, Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, przeł. S. Cieśla, Warszawa.

Becker H.S., 2009, Outsiderzy. Studia z socjologii dewiacji, przeł. O. Siara, przedm. do wyd. pol. E. Zakrzewska-Manterys, Warszawa.

Belzyt J.D., 2024, Kategoria spotkania w myśli pedagogicznej Otto Friedricha Bollnowa, niepublikowana praca doktorska przygotowana pod kierunkiem dr. hab. Pawła Zielińskiego, prof. UJD, Łódź.

Berger P., Luckmann T., 1983, Społeczne tworzenie rzeczywistości. Traktat z socjologii wiedzy, przeł. J. Niżnik, Warszawa.

Berkel K., 2006, Konflikt, [w:] H.W. Bierhoff, D. Frey (red.), Handbuch der Sozialpsychologie und Kommunikationspsychologie, Göttingen, s. 669–675 (w częściowym przekładzie dzięki uprzejmości A. Rumianowskiej).

Berne E., 2013, Dzień dobry… i co dalej?, przeł. M. Karpiński, Poznań.

Berne E., 2019, W co grają ludzie? Psychologia stosunków międzyludzkich, przeł. P. Izdebski, Warszawa.

Berzonsky M., 1995, Public Self-Presentations and Self-Conceptions: The Moderating Role of Identity Status, „The Journal of Social Psychology”, vol. 135(6), s. 737–745.

Bień D., 2020, Transformatywny intelektualista w polskiej tradycji pedagogicznej i politycznej przełomu XIX i XX wieku, „Przegląd Pedagogiczny”, nr 1, s. 9–32.

Bilińska-Suchanek E., 2000, Opór wobec szkoły: dorastanie w perspektywie paradygmatu oporu. Studium socjopedagogiczne, Słupsk.

Blumenberg H., 2010, Theorie der Lebenswelt, Berlin.

Bok S., 1983, Secrets: On the Ethics of Concealment and Revelation, New York.

Bokszański Z., 1984, Tożsamość, biografia i system działania F. Znanieckiego, „Przegląd Socjologiczny”, nr 2, s. 86–99.

Bokszański Z., 1989, Tożsamość, interakcja, grupa, Łódź.

Borowska-Beszta B., 2011, „Sama sobie tak postanowiłam, bo miałam dosyć takiego życia… […]”. Uczenie się z własnej biografii w badaniach andragogicznych, [w:] E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, seria: Biografia i badanie biografii, t. 1, Łódź, s. 105–131.

Bourdieu P., 2005, Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia, przeł. P. Biłos, Warszawa.

Bruner J.S., 1990, Życie jako narracja, „Kwartalnik Pedagogiczny”, nr 4, s. 3–17.

Brzezińska A., 2010, Społeczna psychologia rozwoju, Warszawa. Buber M., 1968, Wychowanie, „Znak”, nr 166, s. 442–461.

Buber M., 1992, Ja i Ty: wybór pism filozoficznych, przeł. J. Doktór, Warszawa.

Buchowski M., 2008, Widmo orientalizmu w Europie. Od egzotycznego Innego do napiętnowanego swojego, „Recykling Idei”, nr 10, s. 98–107.

Bühler Ch., 1964, The Human Course of Life and Its Goal Aspects, „Journal of Humanistic Psychology”, vol. 4(1).

Bühler Ch., 1999, Bieg życia ludzkiego, przeł. E. Cichy, J. Jarosz, Warszawa.

Bukowski M., 1978, Zarys filozofii spotkania, Kraków.

Buksiński T., 2001, Doświadczenie w naukach społecznych, [w:] T. Buksiński (red.), Doświadczenie, Poznań.

Burdzik T., 2012, Przestrzeń jako składnik tożsamości w świecie globalizacji, „Kultura – Historia – Globalizacja”, nr 11, s. 13–27.

Burszta W., 2008, Wprowadzenie, [w:] J. Campbell, Bohater o tysiącu twarzy, przeł. A. Jankowski, Kraków.

Burzyńska A., 2008, Idea narracyjności w humanistyce, [w:] B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.), Narracja: teoria i praktyka, Kraków, s. 21–36.

Całek A., 2009, Dramat Mickiewicza – o powstaniu listopadowym w jego biografii raz jeszcze, „Ruch Literacki”, t. 50, nr 4–5, s. 327–343.

Całek A., 2012, Adam Mickiewicz – Juliusz Słowacki: psychobiografia naukowa, Kraków.

Całek A., 2013, Biografia naukowa: od koncepcji do narracji. Interdyscyplinarność, teorie, metody badawcze, Kraków.

Całek A., 2018. Przełomy w życiu twórców: od archeologii pojęcia do praktyki badawczej, [w:] M. Karkowska (red.), Biografie nieoczywiste. Przełom, kryzys, transgresja w perspektywie interdyscyplinarnej, Łódź, s. 85–98.

Campbell J., 2008, Bohater o tysiącu twarzy, przeł. A. Jankowski, Kraków.

Cekiera Cz., 1997, Model rozwoju osoby w teorii dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego, [w:] Cz. Cekiera, I. Niewiadomska (red.), Rozwój osoby w Kazimierza Dąbrowskiego teorii dezintegracji pozytywnej, Lublin, s. 9–46.

Cunningham M., 2016, Godziny, przeł. B. Gontar, M. Charkiewicz, Poznań.

Curran T. et al., 2015, The Psychology of Passion: A Meta-Analytical Review of a Decade of Research on Interpersonal Outcomes, „Motivation and Emotion”, vol. 39, s. 631–655.

Czerepaniak-Walczak M., 1995, Między dostosowaniem a zmianą. Elementy emancypacyjnej teorii edukacji, Szczecin.

Czerepaniak-Walczak M. (red.), 2013, Fabryki dyplomów czy universitas? O nadwiślańskiej wersji przemian w edukacji akademickiej, Kraków.

Czermińska M., 2013, Tożsamość kształtowana w pamięci miejsca, „Ruch Literacki”, z. 6(321), s. 591–606.

Czerwiński K., 2021, Edukacja w perspektywie inkontrologii. Spotkanie jako kategoria pedagogiczna, [w:] A. Karpińska, K. Borawska-Kalbarczyk, A. Szwarc (red.), Edukacja w przestrzeni społecznej – paradygmaty zmian, Białystok, s. 189–204.

Czyżewski M., 2013, Teorie dyskursu i dyskursy teorii, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 2, s. 3–15.

Ćwiklinska-Sudryk D., Sudryk A., 2012, Człowiek jako aktor na scenie życia. Teoria G.H. Meada i E. Goffmana a narracyjne gry fabularne, „Homo Ludens”, nr 1, s. 45–61.

Dąbrowski K., 1964, O dezyntegracji pozytywnej. Szkic rozwoju psychicznego człowieka poprzez nierównowagę psychiczną, nerwowość, nerwice i psychonerwice, Warszawa.

Dąbrowski K., 1975, Trud istnienia, Warszawa.

Dąbrowski K. (red.), 1979, Zdrowie psychiczne, Warszawa.

De Tchorzewski A.M., 2018, Nadzieja – cnota usprawniająca jakość życia współczesnego człowieka, „Studia Paedagogica Ignatiana”, nr 4, s. 31–54.

Demetrio D., 2000, Autobiografia. Terapeutyczny wymiar pisania o sobie, przeł. A. Skolimowska, Kraków.

Demetrio D., 2009, Pedagogika pamięci. W trosce o nas samych, z myślą o innych, przeł. A. Skolimowska, Łódź.

Denzin N.K., 1989, Interpretative Biography, New York.

Domańska E., 2007, „Zwrot performatywny” we współczesnej humanistyce, „Teksty Drugie”, nr 5, s. 48–61.

Domańska E., 2008, Humanistyka nie-antropocentryczna a studia nad rzeczami, „Kultura Współczesna”, nr 3, s. 9–21.

Dryll E., Cierpka A., 2011, Psychologia narracyjna. Tożsamość, dialogowość, pogranicza, Warszawa.

Dubas E., 2011, Ja mam parę żyć. Uczenie się z własnej biografii (w świetle analizy jednego wywiadu), [w:] E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, seria: Biografia i badanie biografii, t. 1, Łódź, s. 197–213.

Dubas E., 2014, Zmiana i uczenie się w perspektywie edukacji dorosłych. Przykład projektu Lives in Changing „Butterfly”, „Rocznik Pedagogiczny”, s. 459–479.

Dubas E., 2017, Uczenie się z własnej biografii jako egzemplifikacja biograficznego uczenia się, „Nauki o Wychowaniu. Studia interdyscyplinarne”, nr 1(4), s. 63–87.

Dubas E., Stelmaszczyk J. (red.), 2015, Biografie i uczenie się, seria: Biografia i badanie biografii, t. 4, Łódź.

Dubas E., Świtalski W. (red.), 2011, Uczenie się z (własnej) biografii, seria: Biografia i badanie biografii, t. 1, Łódź.

Dudzikowa M., 1993. Praca młodzieży nad sobą. Z teorii i praktyki, Warszawa.

Dynkowska J., 2020, Apokryficzność i ekfrastyczność jako komplementarne polityki intertekstualne, praca doktorska, Uniwersytet Łódzki.

Engelking A., 2017, Uwagi o (nie)przydatności konceptu homo sovieticus na przykładzie badań wśród białoruskich kołchoźników, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace Etnograficzne”, t. 45, z. 4, s. 415–428.

Eriksen T.H., 2009, Małe miejsca, wielkie sprawy. Wprowadzenie do antropologii społecznej i kulturowej, przeł. J. Wołyńska, Warszawa.

Erikson E.H., 2000, Dzieciństwo i społeczeństwo, przeł. P. Hejmej, Poznań.

Erikson E.H., 2004, Tożsamość a cykl życia, przeł. P. Hejmej, Poznań.

Flick U., 2011, Jakość w badaniach jakościowych, przeł. P. Tomanek, Warszawa.

Foucault M., 2005, Inne przestrzenie, przeł. A. Rejniak-Majewska, „Teksty Drugie”, nr 6, s. 117–125.

Frank S.L., 2007, Niepojęte. Ontologiczny wstęp do filozofii religii, przeł. T. Obolevitch, Tarnów.

Frankl V., 2011, Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu, przeł. A. Wolnicka, Łódź.

Fromm E., 1994, Wojna w człowieku. Psychologiczne studium istoty destrukcyjności, przeł. P. Kuropatwiński, P. Pankiewicz, J. Węgrodzka, Warszawa.

Gadamer H.G., 1975, Wahrheit und Methode, Tübingen.

Gajek K., 2011, Biograficzna praca nad trajektorią jako sposób zdefiniowania tożsamości i badanie biografii, [w:] E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, seria: Biografia i Badanie Biografii, t. 1, Łódź, s. 43–50.

Gara J., 2017, Egzystencjalna problematyzacja poszukiwania, poznawania i tworzenia samego siebie, „Przegląd Pedagogiczny”, nr 2, s. 9–33.

Gardner H., 1993, Creating Minds. An Anatomy of Creativity Seen through the Lives of Freud, Picasso, Stravinsky, Eliot, Graham and Gandhi, New York.

Garland A., 2000, Niebiańska plaża, przeł. J. Kraśko, Warszawa.

Gennep van A., 2006, Obrzędy przejścia. Systematyczne studium ceremonii, przeł. B. Biały, Warszawa.

Gibbs G., 2011, Analizowanie danych jakościowych, przeł. M. Brzozowska-Brywczyńska, Warszawa.

Giroux H., Witkowski L., 2018, Edukacja i sfera publiczna. Idee i doświadczenia pedagogiki radykalnej, Kraków.

Giza-Poleszczuk A., 1991, Życie jako opowieść: analiza materiałów autobiograficznych w perspektywie socjologii wiedzy, Wrocław.

Glinkowski W.P., 2016, Codzienność i niecodzienność spotkania – dialogika Martina Bubera wobec relacji między wychowawcą i wychowankiem. Intuicje pedagogiczne, „Nauki o Wychowaniu. Studia interdyscyplinarne”, nr 1(2), s. 37–50.

Glinkowski W.P., 2018, Wychowanie jako spotkanie osób w świecie wartości, „Studia z Teorii Wychowania”, nr 1(22), s. 49–61.

Goffman E., 1975, Charakterystyka instytucji totalnych, [w:] W. Derczyński, A. Jasińska-Kania, J. Szacki (red.), Elementy teorii socjologicznych, Warszawa.

Goff E., 2020, Człowiek w teatrze życia codziennego, przeł. H. Datner, P. Śpiewak, Warszawa.

Golka M., 1995, Socjologia artysty, Poznań.

Golonka J., 2011, Uczenie się z biografii – indywidualna koncepcja wykorzystania wywiadu biograficznego, [w:] E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, seria: Biografia i badanie biografii, t. 1, Łódź.

Greenberg J., 1995, Życie to nie bajka, przeł. T. Bieroń, Poznań.

Grzegorek T., 2000, Tożsamość a poczucie tożsamości: próba uporządkowania problematyki, [w:] A. Gałdowa (red.), Tożsamość człowieka, Kraków.

Grzesiuk L., Suszek H., 2011, Psychoterapia. Szkoły i metody. Podręcznik akademicki, Warszawa.

Guardini R., 1995, Wolność – łaska – los: rozważanie o sensie istnienia, przeł. J. Bronowicz, Kraków.

Habermas J., 1983, Teoria i praktyka. Wybór pism, przeł. M. Łukasiewicz, Z. Krasnodębski, Warszawa.

Halonen S.M., Lomas T., 2014, A Passionate Way of Being: A Qualitative Study Revealing a Passion Spiral, „International Journal of Psychological Research”, vol. 7, s. 17–27.

Hardy B., 1968, Towards a Poetics of Fiction, „Novel: A Forum on Fiction”, vol. 2, no. 1, s. 5–14.

Hartmann N., Hildebrand D., 1999, Wypisy z „etyki”, przeł. Z. Zwoliński, wybór, red., wstęp M. Grabowski, Toruń.

Heidegger M., 2010, Bycie i czas, przeł. B. Baran, Warszawa.

Hermans H.J., Hermans-Jansen E., 2000, Autonarracje. Tworzenie znaczeń w psychoterapii, przeł. P. Oleś, Warszawa.

Hessen S., 1997, O sprzecznościach i jedności wychowania. Zagadnienia pedagogiki personalistycznej, Warszawa.

Holtstiege H., 1997, Freigabe zum Freiwerden. Interpretationen zur Montessori-Pädagogik, Freiburg–Basel–Wien.

Hucko O., 2015, Przyczyny i skutki opowieści. Trening autonarracyjny, praca magisterska przygotowana w Katedrze Teorii Literatury Uniwersytetu Łódzkiego pod kierunkiem prof. dr hab. Joanny Slósarskiej.

Hucko O., 2018, Nieoczywistość narracji a tworzenie autobiografii, [w:] M. Karkowska (red.), Biografie nieoczywiste. Przełom, kryzys, transgresja w perspektywie interdyscyplinarnej, Łódź, s. 132–145.

Hucko O., 2025, Autonarracje i skrypty. Zastosowanie arteterapii w kontekście rozwijania rodzicielskiej świadomości wychowania, praca doktorska pod kierunkiem dr hab. Magdy Karkowskiej, prof. UŁ, Łódź.

Imielski W.J., 2010, Zaburzenia psychiczne i emocjonalne, Warszawa.

Jagieła J., 2007, Znaczenie skryptu (script life) jako nieświadomego przekazu międzygeneracyjnego w kształtowaniu się tożsamości jednostki, [w:] K. Rędziński, I. Wagner (red.), Wielokulturowość w przestrzeni edukacyjnej, Częstochowa, s. 365–374.

Jančina M., 2016, Autonarracja jako metoda badania autokreacji, „Psychologia Rozwojowa”, t. 21, nr 2, s. 27–40.

Jankowska M., 2017, Sposoby rozwiązywania kryzysów w teorii psychospołecznego rozwoju E.H. Eriksona w aspekcie rozwoju człowieka i zdrowia psychicznego oraz zaburzeń „Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio”, t. 32, nr 4, s. 45–64.

Januszewska E., 2010, Wywiad biograficzny i metoda biograficzna – perspektywa badań jakościowych, [w:] tejże, Dziecko czeczeńskie w Polsce: pomiędzy traumą wojenną a doświadczeniem uchodźstwa, Toruń, s. 145–168.

Januszkiewicz M., 2007, W-koło hermeneutyki literackiej, Warszawa.

Jaskulska S., 2013, Rytuał przejścia jako kategoria analityczna. Przyczynek do dyskusji nad badaniem rytualnego oblicza rzeczywistości szkolnej, „Studia Edukacyjne”, t. 26, s. 79–97.

Jazukiewicz I., 2018, Aktualność założeń warstwicowej teorii wychowania Stefana Kunowskiego, „Roczniki Pedagogiczne”, t. 10, nr 1, s. 39–54.

Jewdokimow D., 2005, Na tropie autora. Auto-narracje w twórczości F.M. Dostojewskiego, [w:] L. Koczanowicz, R. Nahirny, R. Włodarczyk (red.), Narracje – (Auto)biografia, Etyka, Wrocław, s. 5–17.

Jezierski K., 2010, Zagadnienie tożsamości w ujęciach Dana P. McAdamsa i Erika H. Eriksona, „Psychologia Rozwojowa”, t. 15, nr 4, s. 93–102.

Jung C.G., 2018, Człowiek i jego symbole, przeł. R. Palusiński, Katowice.

Karczewska J., 2012, Integralne wychowanie – chrześcijańska koncepcja Stefana Kunowskiego, Kielce.

Karkowska M., 2006, Ewolucja koncepcji autorytetu w wybranych filozofiach wychowania, „Pedagogika Filozoficzna”, nr 1, s. 26–36.

Karkowska M., 2013, Tożsamość młodzieży polskiej na przełomie wieków w perspektywie badań fenomenologicznych. Wyzwania współczesności, Łódź.

Karkowska M., 2016, Tożsamość twórców akademickich w perspektywie badań biograficznych, [w:] M. Modrzejewska-Świgulska (red.), Biograficzne badania nad twórczością. Teoria i empiria, Łódź, s. 71–86.

Karkowska M., 2018a, Terapeutyczne aspekty wywiadu narracyjnego w perspektywie prowadzenia badań biograficznych, „Studia Edukacyjne”, t. 50, s. 107–130.

Karkowska M., 2018b, Autoetnografia w perspektywie badań biograficznych – refleksje o metodzie, tworzywie i sposobach analizy narracji, [w:] M. Karkowska (red.), Biografie nieoczywiste. Kryzys – przełom – transgresja, Łódź, s. 41–60.

Karkowska M., 2018c, Tajemnice i ich biograficzne znaczenia a proces kształtowania tożsamości, [w:] M. Karkowska (red.), Biografie nieoczywiste. Kryzys – przełom – transgresja, Łódź, s. 113–139.

Karkowska M., 2020, Narracyjne strategie tworzenia tożsamości – wokół biograficznych opowieści, „Biografistyka Pedagogiczna”, t. 5(1), s. 241–262.

Karkowska M., 2022, Nieoczywistość biografii jako przedmiot badań pedagoga, „Studia z Teorii Wychowania”, t. 13, s. 25–38.

Kaysen S., 1996, Przerwana lekcja muzyki, przeł. P. Laskowicz, Poznań.

Keller M., 2007, Geheimnisse und ihre lebensgeschichtliche Bedeutung. Eine empirische Studie, Berlin (Münster).

Kesey K., 1981, Lot nad kukułczym gniazdem, przeł. T. Mirkowicz, Warszawa. Kępiński A., 1977, Schizofrenia, Warszawa.

Kępiński A., 2002, Lęk, Warszawa.

Khazan O., 2020, Weird. The Power of Being an Outsider in the Insider World, New York.

Kieniewicz J., 2007, Autonomia uniwersytetu. Jej przyjaciele i wrogowie, Warszawa.

Kierkegaard S., 2002, Pojęcie lęku, przeł. A. Szwed, Warszawa.

Kita B., 2003, Między przestrzeniami. O kulturze nowych mediów, Kraków.

Kiwka M., 2018, Od samotności do spotkania – Wychowanie w świetle dialogiki Martina Bubera, „Zeszyty Naukowe KUL im. Jana Pawła II. Filozofia”, t. 61, s. 189–209.

Kobierzycki T., 2005, Archetypy zaufania (elpis) i nadziei (bth). Studium psychologiczno-filozoficzne, „Albo-albo”, nr 1–2, s. 179–195.

Kohlberg L., Mayer R., 1990, Rozwój jako cel wychowania, red. Z. Kwieciński, przeł. U. Zbroja-Maciejewska, Toruń.

Kövecses Z., 2011, Język, umysł, kultura. Praktyczne wprowadzenie, przeł. A. Kowalcze-Pawlik, M. Buchta, Kraków.

Kowalczyk M.M., 2007, Anny Teresy Tymienieckiej fenomenologia duszy, „Horyzonty Wychowania”, nr 6, s. 217–226.

Kozakiewicz M., 1973, Najdziwniejsi rodzice, najdziwniejsze dzieci, Warszawa.

Kozakiewicz M., 1987, Co śmiem sądzić, Warszawa.

Kozielecki J., 1987, Koncepcja transgresyjna człowieka: analiza psychologiczna, Warszawa.

Kozielecki J., 2000, Psychologiczne koncepcje człowieka, Warszawa.

Krawczyk-Bocian A., 2011, Zdarzenia krytyczne w biografii indywidualnej młodych dorosłych, [w:] E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, seria: Biografia i badanie biografii, t. 1, Łódź, s. 69–90.

Krawczyk-Bocian A., 2016, Biograficzne doświadczanie (nie)pełnosprawności w świetle teorii dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego, Bydgoszcz.

Krawczyk-Bocian A., 2019, Autonarracyjna rekonstrukcja historii życia poprzez „odkrywanie siebie z powrotem”, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 3(87), s. 27–44.

Krzychała S. (red.), 2004. Społeczne przestrzenie doświadczenia. Metoda interpretacji dokumentarnej, Wrocław.

Krzysztoń J., 1979, Obłęd, t. 1–3, Warszawa.

Kubik J., 2012, Homo Sovieticus and Vernacular Knowledge, [w:] M.J. Aronoff, J. Kubik, Anthropology and Political Science, New York–Oxford, s. 240–278.

Kuryś-Szyncel K., 2021, Rodzina jako przestrzeń uczenia się biograficznego, [w:] A. Wąsiński, A. Słowik (red.), Biografie rodzinne i uczenie się, seria: Biografia i badanie biografii, t. 8, Łódź, s. 27–38.

Kwaśnica R., 1995, Teraźniejszość jako czas metafizyki, [w:] A. Kargulowa (red.), Poradnictwo w okresie transformacji kulturowej, Wrocław, s. 122–147.

Kwaśniewski J., 1998, Dewiacja społeczna, [w:] Encyklopedia Socjologii, t. 1: A–J, Warszawa, s. 125–129.

Kwiatkowska H., 2001, Czas, miejsce, przestrzeń – zaniedbane kategorie pedagogiczne, [w:] A. Nalaskowski, K. Rubacha (red.), Pedagogika u progu trzeciego tysiąclecia, Toruń, s. 22–28.

Labocha J., 2000, Tekst autobiograficzny jako pewna wizja świata, „Język a Kultura. Acta Universitatis Wratislaviensis”, nr 2218, t. 13, s. 89–95.

Lalak D., 2010, Życie jako biografia. Podejście biograficzne w perspektywie pedagogicznej, Warszawa.

Lamott A., 1994, Bird by Bird, New York.

Lasocińska K., 2011, Życie poza schematem. Analiza biografii twórców, Łódź.

Lenartowicz M., 2012, Klasowe uwarunkowania sportu z pespektywy teoretycznej Pierre’a Bourdieu, „Kultura i Społeczeństwo”, t. 56(3), s. 51–74.

Leonarska D., 2015, Koncepcja człowieka w teorii społecznej Margaret S. Archer, „Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne”, nr 10, s. 122–129.

Leppert R., 2005, Tożsamość młodzieży w społeczeństwie naśladowczym, [w:] B. Wojtasik, Z. Melosik, R. Leppert (red.), Młodzież wobec niegościnnej przyszłości, Wrocław.

Łebkowska A., 2012, Narracja, [w:] M.P. Markowski, R. Nycz (red.), Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, Kraków, s. 181–215.

Łukaszewski W. et al., 2012, Tożsamość. Trudne pytanie: kim jestem, Sopot.

Łukowski P., 2016, (Nie)myślenie granfalonem, „Folia Philosophica. Biblioteca Philosophica”, nr 1, s. 81–98.

Mac Donald M.G., 2005, Epiphanies: An Existential, Philosophical and Psychological Inquiry, Sydney.

Majchrzak K., 2014, Kategoria czasu w osadzonym w badaniach w działaniu procesie edukacyjnym zorientowanym na miejsca (żywej) pamięci, „Edukacja Dorosłych”, nr 2, s. 29–38.

Majczyna M., 2000, Podmiotowość a tożsamość, [w:] M. Gałdowa (red.), Tożsamość człowieka, Kraków.

Mandler J.M., 2004, Opowiadania, skrypty i sceny: aspekty teorii schematów, przeł. M. Cierpisz, Kraków.

Marciniak A., 2017, Manipulacja a ideologia, „Studia z Teorii Wychowania”, t. 3, s. 49–70.

Maslow A., 1971, Peak Experiences in Education and Art, „Theory into Practice”, vol. 3(10), s. 149–153.

Maslow A., 2004, W stronę psychologii istnienia, przeł. I. Wyrzykowska, Poznań.

Maslow A., 2009, Motywacja i osobowość, przeł. J. Radzicki, Warszawa.

May R., 1967, Psychology and the Human Idea, New York.

McAdams D.P., 1988, Biography, Narrative, and Lives: An Introduction, „Journal of Personality”, vol. 56(1), s. 1–18.

McAdams D.P., 2001, The Psychology of Life Stories, „Review of General Psychology”, vol. 5(2), s. 100–122.

Mead G.H., 1975, Umysł, osobowość i społeczeństwo, przeł. Z. Wolińska, wstęp A. Kłoskowska, Warszawa.

Mead M., 1978, Kultura i tożsamość. Studium dystansu międzypokoleniowego, przeł. J. Hołówka, Warszawa.

Mellibruda J., 1986, Ja–Ty–My. Psychologiczne możliwości ulepszania kontaktów międzyludzkich, Warszawa.

Mellibruda J., 2001, Poszukiwanie samego siebie, Warszawa.

Melosik Z., 2008, Słoneczne poza-kulturowe wakacje, tożsamość typu all-inclusive, „Studia Edukacyjne”, t. 8, s. 7–23.

Melosik Z., 2019, Pasja i tożsamość naukowca. O władzy i wolności umysłu, Poznań.

Mendel M., 2006, Pedagogika miejsca i animacja na miejsce wrażliwa, [w:] M. Mendel (red.), Pedagogika miejsca, Wrocław, s. 21–37.

Mendel M., 2007, Społeczeństwo i rytuał. Heterotopia bezdomności, Toruń.

Mendel M., 2022, Miejsce w biografii jako wyraz wspólnego świata, „Biografistyka Pedagogiczna”, t. 7, nr 2, s. 13–26.

Merton R.K., 1972, Insiders and Outsiders. A Chapter in the Sociology of Knowledge, „American Journal of Sociology”, vol. 8(1), s. 9–47.

Mezirow J., 1991, Transformative Dimensions of Adult Learning, San Francisco.

Męczkowska A., 2006, Podmiot i pedagogika. Od oświeceniowej utopii do pokrytycznej dekonstrukcji, Wrocław.

Miernik A.K., 2016, Domeny wyobraźni: Andersen i Jung, Kraków.

Molicka M., 2011, Biblioterapia i bajkoterapia. Rola literatury w procesie zmiany rozumienia świata społecznego i siebie, Poznań.

Motyl K., 2019, Kategoria czasu w badaniach pedagogicznych (z koncepcją analizy transakcyjnej w tle), „Studia Edukacyjne”, t. 53, s. 376–391.

Mruszczyk M., 2014, Anny Teresy Tymienieckiej koncepcja dialogu interdyscyplinarnego, „Ruch Filozoficzny”, t. LXXXI, nr 2, s. 109–122.

Musioł A., 2012, Elementy estetyki w Wilhelma Diltheya ujęciu człowieka i kultury, „Kultura i Wartości”, nr 4, s. 89–96.

Nawroczyński B., 1947, Życie duchowe. Zarys filozofii kultury, Warszawa.

Nikitorowicz J., 2005, Kreowanie tożsamości dziecka, Gdańsk.

Nowak-Dziemianowicz M., 2011, Narracja – tożsamość – wychowanie. Perspektywa przejścia i zmiany, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, t. 3(55), s. 37–53.

Obuchowski K., 1997, Zmiany osobowości. Założenia i tezy, „Forum Psychologiczne”, t. 2(2), s. 22–30.

Olejnik M., 2009, Perspektywa epistemiczna a sposób przedstawiania sytuacji krytycznych w autonarracjach rozwojowych, maszynopis dostępny w Zakładzie Psychologii Rozwojowej i Wychowawczej im. S. Szumana, Uniwersytet Jagielloński.

Oleszkowicz A., 2006, Bunt młodzieńczy. Uwarunkowania, formy, skutki, Warszawa.

Oleś P.K., 2009, Dialogowość wewnętrzna jako właściwość człowieka, [w:] J. Kozielecki (red.), Nowe idee w psychologii, Gdańsk, s. 216–235.

Oleś P.K., 2012, Dialogowe funkcje Ja – implikacje dla zdrowia, „Chowanna”, tom specjalny, s. 47–65.

Osika G., 2001, Teoria aktów mowy, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie”, z. 6, s. 95–111.

Ostasz L., 2011, Świadomość. Jak funkcjonuje i czym jest, Warszawa.

Ostrowicka H., 2013, Dyskurs pedagogiczny jako element urządzania młodzieży, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 2, s. 49–73.

Ostrowska U., 2003, Inkontrologia pedagogiczna, [w:] T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 2, Warszawa, s. 324–328.

Owidiusz, 2012, Przemiany, t. 1–3, przeł. B. Kiciński, Warszawa.

Ożarowski W., 2005, Psychologia humanistyczna, [w:] T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 4, Warszawa, s. 1198–1199.

Pacek S., 1977, Samowychowanie studentów. Warunki i efekty, Warszawa. Pajor K., 2004, Psychologia archetypów Junga, Warszawa.

Piasecka M., 2018, O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady, Częstochowa.

Piasecka M., 2020, Geopolityka marzenia. Utopia – heterotopia – trzecia przestrzeń, [w:] R. Włodarczyk (red.), Utopia a edukacja, t. IV, Wrocław, s. 179–202.

Pietrasiński Z., 2001, Mądrość, czyli świetne wyposażenie umysłu, Warszawa.

Pietrasiński Z., 2009, Ekspansja pięknych umysłów. Nowy renesans, ożywcza autokreacja, Warszawa.

Pilch J., 2017, Portret młodej wenecjanki, Kraków.

Pleskot-Makulska K., 2007, Teoria uczenia się transformatywnego autorstwa Jacka Mezirowa, „Rocznik Andragogiczny”, nr 14, s. 81–96.

Pomian K., 1958, Listy do kobiety inteligentnej, „Nowa Kultura”, nr 46.

Popielski K., 2008, Noetyczne jakości życia i ich znaczenie w procesie „bycia i stawania się” egzystencji, „Chowanna”, t. 1, s. 9–25.

Propp W., 2011, Morfologia bajki magicznej, przeł. P. Rojek, Kraków.

Puchalska-Wasyl M., 2006, Nasze wewnętrzne dialogi. O dialogowości jako sposobie funkcjonowania człowieka, Toruń.

Ricoeur P., 1992, Filozofia osoby, przeł. M. Frankiewicz, Kraków.

Ricoeur P., 2005, O sobie samym jako innym, przeł. B. Chełstowski, Warszawa.

Rogers C.R., 2002, O stawaniu się osobą: poglądy terapeuty na psychoterapię, przeł. M. Karpiński, Poznań.

Rokeach M., 1960, The Open and Closed Mind: Investigations into the Nature of Belief Systems and Personality Systems, New York.

Rolewski J., 2017, Husserlowskie pojęcie świata przeżywanego (Lebenswelt), „Ruch Filozoficzny”, t. 3, s. 181–186.

Rostowska T., 1995, Transmisja międzypokoleniowa w rodzinie w zakresie wybranych wymiarów osobowości, Łódź.

Rumianowska A., 2022, Młodzi dorośli wobec konfliktów w ujęciu filozofii i pedagogiki egzystencjalnej, Płock.

Rutkowiak J., 1997, Uczenie się od outsidera, Kraków.

Saint-Exupéry A., 1970, Mały książę, przeł. J. Szwykowski, Warszawa.

Sarbin T.R., 1986, Narrative Psychology: The Storied Nature of Human Conduct, Praeger Publishers.

Scheler M., 1957, Schriften aus dem Nachlass. Band 1. Zur Ethik und Erkenntnislehre, Bern (w częściowym przekładzie pozyskanym dzięki uprzejmości A. Rumianowskiej).

Schütz A., 1985, Potoczna i naukowa interpretacja ludzkiego działania, przeł. D. Lachowska, [w:] Z. Krasnodębski (red.), Kryzys i schizma, t. 1, Warszawa.

Sęk H. (red.), 1998, Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa.

Siek S., 1985, Autopsychoterapia, Warszawa.

Sołżenicyn A., 2010, Archipelag Gułag, 1918–1956, przeł. J. Pomianowski, Poznań.

Sołżenicyn A., 2013, Jeden dzień Iwana Denisowicza i inne opowiadania, przeł. w. Dąbrowski i in., Poznań.

Starego K., 2010, W stronę niepolitycznej emancypacji – pytanie o podmiotowość w warunkach neoliberalnej dominacji, „Podstawy Edukacji”, nr 3, s. 91–111.

Stemplewska-Żakowicz K., 2001, Koncepcje narracyjnej tożsamości. Od historii życia do dialogowego „ja”, [w:] J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata, Sopot, s. 81–113.

Straś-Romanowska M., Bartosz B., Żurko M. (red.), 2010, Psychologia małych i wielkich narracji, Warszawa.

Sujak E., 1978, Rozważania o ludzkim rozwoju, Kraków. Szacki J., Historia myśli socjologicznej, Warszawa 2007.

Szmidt K., 2012, Epiphany and Crystallizing Experience in Authors’ Biography – An Attempt of Defining a Research Field, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, t. 4(15), s. 73–86.

Szyszkowska M., 1998, Stwarzanie siebie, Warszawa.

Szyszkowska M., 2019, Edukacja w XXI wieku jako źródło zagrożeń, [w:] P. Kozłowski, K. Prandecki, B. Galwas (red.), Czy świat należy urządzić inaczej. Schyłek i początek, Warszawa, s. 182–187.

Ślipko T., 1981, Sens życia. Sens dziejów. Refleksja ze stanowiska filozofii i etyki chrześcijańskiej, „Studia Filozoficzne”, t. 4, s. 109–116.

Śliwerski B., 1998, Współczesne nurty i teorie wychowania, Kraków.

Śliwerski B., 2007, Samowychowanie jako odrodzenie moralne, „Przegląd Pedagogiczny”, nr 1(18), s. 15–34.

Śliwerski B., 2011, Podstawowe prawidłowości pedagogiki, Warszawa.

Śliwerski B., 2024, Istota i uwarunkowania procesu samowychowania, [w:] E. Smołka (red.), Młodzież w procesie pracy nad sobą, Warszawa, s. 10–46.

Świda-Ziemba H., 1995, Wartości egzystencjalne młodzieży lat dziewięćdziesiątych, Warszawa.

Tabaszewska J., 2013, Wędrujące pojęcia Mieke Bal – przykład interczy transdyscyplinarności, „Studia Europaea Gnesnensia”, t. 8, s. 113–130.

Tarnowski J., 1991, Człowiek – dialog – wychowanie. Zarys chrześcijańskiej pedagogiki personalno-egzystencjalnej, „Znak”, nr 9(436), s. 69–78.

Tatarkiewicz W., 1991, O doskonałości, Lublin.

Tillich P., 1994, Męstwo bycia, przeł. H. Bednarek, Poznań.

Tischner J., 1982, Myślenie według wartości, Kraków.

Tischner J., 1991, Etyka solidarności, Kraków.

Tischner J., 1992, Świat ludzkiej nadziei, Kraków.

Tischner J., 1993, Nieszczęsny dar wolności, Kraków.

Tischner J., 2012, Filozofia dramatu, Kraków.

Todorov T., 1996, Podbój Ameryki. Problem Innego, przeł. J. Wojcieszak, Kraków.

Tokarczuk O., 1993, Podróż ludzi księgi, Warszawa.

Tokarczuk O., 2018, Opowiadania bizarne, Kraków.

Tomaszewski T., 1971, Wstęp do psychologii, Warszawa.

Trzebiński J., 2002, Narracyjne konstruowanie rzeczywistości, [w:] J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata, Gdańsk, s. 17–42.

Tuan Yi-Fu, 1987, Przestrzeń i miejsce, przeł. A. Morawińska, wstęp K. Wojciechowski, Warszawa.

Turos L., 2007, Andragogika autokreacji, Warszawa.

Tyszkowa M., 1988, Rozwój psychiczny człowieka. Zagadnienia teoretyczne i metodologiczne, Warszawa.

Urbaniak M., 2015, Narracyjny model struktury poznawczej – zarys koncepcji Daida Carra [w:] K. Skowronek (red.), Idee i Myśliciele. Biografie, opowieści, autorytety, t. XXI, Kraków, s. 3–19.

Vogler Ch., 2010, Podróż autora. Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy, przeł. K. Kosińska, Warszawa.

Vonnegut K., 2019, Kocia kołyska, przeł. L. Jęczmyk, Poznań.

Walczak A., 2007, Koncepcja tożsamości narracyjnej w perspektywie spotkania z innością – ku etyce bycia pedagogiem, „Pedagogika Filozoficzna”, nr 1–2, s. 84–108.

Walesa Cz., 2014, Różnice w zakresie religijności kobiet i mężczyzn, „Horyzonty Psychologii”, t. 4, s. 45–66.

Walters J., Gardner H., 1986, The Crystallizing Experience: Discovering a Intellectual Gift, [w:] R.J. Sternberg, J. Davidson (red.), Conceptions of Giftedness, New York, s. 2–51.

Wasilewski J., 2012, Opowieści o Polsce. Retoryka narracji, Warszawa.

Wąsiński A., 2011, Autokreacja w perspektywie narracji i biograficzności, [w:] E. Dubas, W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii, seria: Biografia i badanie biografii, t. 1, Łódź, s. 29–42.

Wejbert-Wąsiewicz E., 2016, Niepokorne reżyserki kina polskiego, [w:] I. Kuźma, I. Desperak (red.), Niepokorne – buntowniczki – reformatorki, Łódź, s. 39–58.

Węgrzecki A., 2014, Wokół filozofii spotkania, Kraków. Wilson C., 1992, Outsider, przeł. M. Traczewska, Poznań.

Witkowski L., 1989, Rozwój i tożsamość w cyklu życia: studium koncepcji Erika H. Eriksona, Toruń.

Witwicki W., 1995, Psychologia uczuć i inne pisma, Warszawa.

Wojciszke B., 2010, Sprawczość i wspólnotowość. Podstawowe wymiary spostrzegania społecznego, Gdańsk.

Wosińska W., 2004, Psychologia życia społecznego, Gdańsk.

Woźniak W., 2015, Od redaktora: Sport w dyskursie. Dyskurs sportu, „Przegląd Socjologii Jakościowej”, t. 2, s. 6–14.

Wójtowicz M., 2005, Doświadczenie lęku egzystencjalnego jako sytuacja wyboru, Katowice.

Wróblewska H.M., 2017, Transgresja w biograficznych doświadczeniach wybitnych pedagogów:

M. Montessori i J. Korczaka, „Podstawy Edukacji”, nr 10, s. 13–32.

Wrzesień w., 2000, Relacje międzypokoleniowe a rodzina, „Roczniki Socjologii Rodziny”, t. 12, s. 57–70.

Yalom I.D., 2018, Stając się sobą. Pamiętnik psychiatry, przeł. P. Luboński, Łódź.

Zalewska-Meler A., 2019, Życie naznaczone sportem. Stałe i zmienne elementy sportowych biografii, [w:] E. Dubas, A. Gutowska (red.), Stałość i zmienność w biografii. Przełomy biograficzne, seria: Biografia i badanie biografii, t. 6, Łódź, s. 13–38.

Zawadzki R. (red.), 2010, Portrety psychologiczne, Warszawa.

Zieliński P., 2008, Związki psychologii i pedagogiki z dalekowschodnimi ideałami wychowania, „Podstawy Edukacji”, t. 1: Epistemologia a praktyka edukacyjna, red. M. Piasecka, A. Gofron, s. 133–146.

Zieliński P., 2022, Koncepcja edukacji Abrahama Maslowa, „Studia z Teorii Wychowania”, t. XIII, nr 4(41), s. 53–64.

Zieliński P., 2024, Samowychowanie w kontekście psychologii egzystencjalnej i aksjologii Rollo Maya, „Studia z Teorii Wychowania”, t. XV, nr 4(49), s. 19–30.

Zimbardo P.G., Gerrig R.J., 2012, Psychologia i życie, red. M. Materska, przeł. J. Radzicki, Warszawa.

Zinowiew A., 1987, Homo sovieticus, przeł. S. Deja, Warszawa.

Znaniecki F., 1988, Wstęp do socjologii, Warszawa.

Żurawska-Żyła R., 2011, Schematy wewnętrznych organizacji Ja a typy autorów w twórczości literackiej, [w:] E. Dryll, A. Cierpka (red.), Psychologia narracyjna. Tożsamość, dialogowość, pogranicze, Warszawa, s. 349–372.

Człowiek na krańcach świata. Wyjątkowy esej Olgi Tokarczuk w „Polityce”, 2020, https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/1972652,1,czlowiek-na-krancach-swiata-wyjatkowy-esej-olgi-tokarczuk-w-polityce.read (dostęp: 23.05.2023).

Górniak M., https://nowynapis.eu/tygodnik/nr-45/artykul/przestrzenie-dziwnosci-o-opowiadaniach-bizarnych-olgi-tokarczuk (dostęp: 26.03.2021).

Korach R., Jak syndrom homo sovieticus pomaga, a jak przeszkadza w pracy?, https://kadry.infor.pl/kadry/hrm/zarzadzanie/368333/ (dostęp: 2.05.2022).

Mazurek M., Homo sovieticus atakuje, www.niezalezna.pl (dostęp: 5.04.2022).

Nowak K., Dziecięce narracje czyli opowiadanie siebie, http://remedium-psychologia.pl/Dzieciece-narracje-czyli-opowiadanie-siebie.html/ (dostęp: 27.11.2022).

Pilch J., Uwagi o samotności, https://www.polityka.pl/archiwumpolityki/1824846,1,uwagi-onbspsamotnosci.read (dostęp: 21.12.2024).

http://psychotherapyyy.blogspot.com/2009/10/wstep-obecnie-istnieje-kilka-dobrze.html (dostęp: 2.03.2025).

https://bognabialecka.pl/artykuly/dlaczego-warto-pielegnowac-nadzieje/ (dostęp: 12.11.2024).