Hrabal i inni

– adiunkt w Instytucie Kultury Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego.
W 2010 r. obroniła doktorat poświęcony historii filmu czeskiego. Publikowała w polskich
(„Kino”, „Kwartalnik Filmowy”) i zagranicznych („Kino-Ikon”, „Kinečko”,
„Film.sk”) czasopismach filmowych oraz w tomach zbiorowych. Współredaktorka
książki Kino najnowsze: dialog ze współczesnością (Rabid 2007). Jej zainteresowania naukowe
ogniskują się wokół kinematografii środkowoeuropejskich oraz związków
kina z miastem na przykładzie Łodzi. Członkini Stowarzyszenia Inicjatyw Miejskich
Topografie.

– filmoznawca, do 2008 r. kierownik Katedry Mediów i Kultury Audiowizualnej Uniwersytetu Łódzkiego. Autorka monografii: Andrzej Munk (1982), Czas i przesłona. O Filipie Bajonie i jego twórczości (2003), Polska klasyka literacka według Andrzeja Wajdy (1998; 2010 – II wyd. poszerzone), współautorka książki
Kino bez tajemnic (nagroda PISF – 2010). Redaktor lub współredaktor kilkunastu książek
zbiorowych, m.in. Szkoła polska – powroty (1998), Filmowy świat Andrzeja Wajdy
(2003), Kino polskie w trzynastu sekwencjach (2005), Kino polskie: reinterpretacje. Historia
– ideologia – polityka (2008). Autorka kilkudziesięciu artykułów poświęconych głównie
kinu polskiemu oraz problemom edukacji filmowej (tu także książki: Edukacja
filmowa na tle kultury literackiej, 1989 i Film w szkolnej edukacji humanistycznej, 1993).
W 2011 r. laureatka nagrody PISF w kategorii „krytyka filmowa”.

– zatrudniony w Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
na stanowisku adiunkta w Instytucie Nauk Politycznych. Autor książek: Na drodze
do uniwersytetu, Filmowa Bydgoszcz 1896–1939, współredaktor tomu Film polski wobec
II wojny światowej oraz artykułów zamieszczanych m.in. w ramach projektów Polszczyzna
Bydgoszczan i Gefilte film. Wątki żydowskie w kinie światowym. Do jego zainteresowań
należą przede wszystkim: historia kina niemego i film środkowoeuropejski.
Obecnie przygotowuje rozprawę habilitacyjną na temat polskiej kultury filmowej
w czasie Wielkiej Wojny 1914–1918.

– doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o poznaniu i komunikacji
społecznej. Pracuje jako adiunkt w Zakładzie Badań nad Kulturą Filmową
i Audiowizualną w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Jej zainteresowania naukowe obejmują gatunki filmowe, morfologię
fabuł filmowych, społeczne i kulturowe wymiary Internetu oraz prehistorię mediów
audiowizualnych. Jest autorką kilkudziesięciu artykułów naukowych i dwóch
monografii: Rzeczywistość wirtualna jako „ponowne zaczarowanie świata”. Pytanie o status
poznawczy koncepcji (Wyd. Naukowe Bogucki, Poznań 2007) oraz Niecne memy.
Dwanaście wykładów o kulturze Internetu (Wyd. Arsenał, Poznań 2011). Aktualnie przygotowuje
rozprawę habilitacyjną Kulturowa historia maszyn optycznych w Europie. Od
innowacji technologicznej do zmiany kulturowej.

– tłumacz, krytyk literacki i eseista. Przez cztery lata studiował na
Akademii Medycznej (wydziały farmaceutyczny i lekarski), ale ostatecznie ukończył
dziennikarstwo, polonistykę i slawistykę. Jego szkice, przekłady i recenzje pojawiały
się w wielu czasopismach, m.in. „Borussii”, „Twórczości”, „Ha!arcie”, „Portrecie”,
„Dzienniku”, nowojorskim „Nowym Dzienniku” i amerykańskim „Callaloo”. Opublikował
m.in. autorską antologię współczesnej poezji amerykańskiej Parada równości
(Kraków 2005) i tom szkiców krytycznoliterackich Koniec zabawy w pokolenie (Bydgoszcz
2010). Był współautorem słownika młodej kultury Tekstylia bis (Kraków 2006),
readera Literatura polska 1989–2009. Przewodnik (Kraków 2010) oraz książki-raportu
Kultura niezależna w Polsce: 1989–2009 (2010).

– adiunkt w Zakładzie Semiotyki Kultury Instytutu Kulturoznawstwa
Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, autor książki Przypadek. Kategoria artystyczna
i egzystencjalna w literaturze i filmie (2006) oraz artykułów publikowanych
w pracach zbiorowych i czasopismach naukowych. Jego zainteresowania badawcze
obejmują teorie interpretacji humanistycznej oraz pogranicza literaturoznawstwa
i filmoznawstwa.

– historyk filmu, pracownik Instytutu Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu
Jagiellońskiego. Zajmuje się związkami kina ze sztuką i historią, dziejami
kina europejskiego, zwłaszcza kinematografią rosyjską i sowiecką. Autorka książek
Świat umierający. O późnej twórczości Luchino Viscontiego (Kraków 2001), Słownika wiedzy
o filmie (razem z Olgą Katafiasz; Warszawa–Bielsko-Biała 2008), Dzieci XX Zjazdu.
Film w kulturze sowieckiej lat 1956–1968 (Kraków 2012) oraz kilkudziesięciu artykułów
drukowanych w periodykach naukowych i popularnonaukowych. Współautorka
Historii kina (t. 1: Kino nieme, Kraków 2009; t. 2: Kino klasyczne, Kraków 2011) oraz
Encyklopedii kina.

– absolwent filmoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim oraz Wydziału
Produkcji Filmowej i Telewizyjnej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej
i Teatralnej w Łodzi. Doktorant w Katedrze Mediów i Kultury Audiowizualnej
Uniwersytetu Łódzkiego, przygotował rozprawę poświęconą adaptacjom prozy
Bohumila Hrabala. Teksty filmoznawcze publikował w „Kinie”, „Kwartalniku Filmowym”,
a także w książkach Na rubieżach ponowoczesności. Szkice o filmie współczesnym;
Lustra i krzywe zwierciadła. Społeczne konteksty kina i telewizji; Autorzy kina europejskiego
IV. Poeta, autor trzech wydanych tomików poetyckich, ostatni pt. Collegium
Anatomicum (2011).

– absolwentka filologii angielskiej na Uniwersytecie Łódzkim
oraz Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera
w Łodzi (Wyższe Studium Organizacji Produkcji Filmowej i Telewizyjnej). Publikowała
m.in. w magazynie „Sekcja” oraz „Biuletynie Fotograficznym ŚwiatObrazu”.

– doktor habilitowany, adiunkt w Zakładzie Pedagogicznych Problemów
Młodzieży na Wydziale Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. A. Mickiewicza
w Poznaniu; zajmuje się kulturowymi uwarunkowaniami edukacji i socjalizacji, problematyką
równości w edukacji oraz badaniem dyskursów edukacyjnych w aspekcie
porównawczym Polski i innych krajów. Opublikowała m.in.: Nierówności edukacyjne
w Czechach (w piśmie „Studia Edukacyjne” 2008, nr 7), Konstruowanie kobiecości i męskości
w podręcznikach szkolnych (w: Kobiety w polskiej transformacji 1989–2009. Podsumowania,
interpretacje, prognozy, red. M. Frąckowiak-Sochańska, S. Królikowska, Toruń
2010), Dzieci – dorośli. Obraz relacji w podręcznikach szkolnych (w: Studia z pedagogiki i nauk
pogranicza, red. A. Cybal-Michalska, W. Segiet, D. Kopeć, Poznań 2011) oraz książki:
Kulturowa tożsamość młodzieży. Studium empiryczne. Z badań nad młodzieżą szkół średnich
(1998) i Równość w kontekstach edukacyjnych. Wybrane aspekty równości w czeskich i polskich
podręcznikach szkolnych (2010). Autorka i współautorka tłumaczeń na język polski utworów
z czeskiej i słowackiej literatury pięknej, naukowej oraz eseistyki.

– doktor, adiunkt w Katedrze Nauk Społecznych Uniwersytetu Medycznego
im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Historyk filozofii medycyny, opublikował
książki System filozofii medycyny Henryka Nusbauma (2006) i Polska szkoła filozofii
medycyny. Przedstawiciele i wybrane teksty źródłowe (2010) (współred. z M. Musielakiem
i współautor). Koordynator projektu Philosophy of Medicine in the Czech Republic, Slovakia
and Poland, współfinansowanego przez Fundusz Wyszehradzki. Zajmuje się także
związkami filozofii i sztuk, m.in.: O dwuznaczności drogi ku podmiotowości: kilka uwag
o filmie „Co wiesz o Elly?” (w: Podmiot. Sztuka – terapia – edukacja. W poszukiwaniu sensu
terapii zagubionego podmiotu poprzez sztukę, red. M. Cylkowska-Nowak, J. Imielska,
E. Kasperek-Golimowska, Poznań 2011). Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich,
pomysłodawca adaptacji i scenarzysta filmów z cyklu 14 bajek z królestwa Lailonii
Leszka Kołakowskiego (prod. TV Studio Filmów Animowanych w Poznaniu, 1997–
2000 i 2011), na podstawie twórczości literackiej tego filozofa; por. także: J. Zamojski,
Między filozofią a filmem. O „bajkach z Lailonii…” Leszka Kołakowskiego (w: W stronę kina
filozoficznego. Antologia, red. U. Tes, Kraków 2011).

– profesor w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego,
historyk filmu, prowadzi badania związane z historią filmu powszechnego
oraz polskiego, autorka m.in. dwu książek o twórczości Romana Polańskiego i dwu o melodramatach filmowych, a także ponad dwustu artykułów. Z pasją interesuje
się kulturą popularną, jest wielbicielką kina indyjskiego – redakcja naukowa
książki Nie tylko Bollywood („Ha!art” 2009) i numeru monograficznego „Studiów Filmoznawczych”
(Bollywood – prawdy i mity, 2011/12), a ostatnio serialu Lost: Zagubieni
oraz trylogii o Batmanie Christophera Nolana.

– adiunkt w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego.
Zajmuje się filmem i kulturą hiszpańską, kinem azjatyckim, estetyką oraz
komparatystyką kulturową. Opublikowała książki Pomiędzy obrazem a wskazówkami
zegarów. O estetyce nietrwałości w filmach Wong Kar-waia (Rabid, Kraków 2008) i Pomiędzy
płótnem a ekranem. Inspiracje twórczością Goi w kinie hiszpańskim (Wyd. Uniwersytetu
Śląskiego, Katowice 2012), a także artykuły i recenzje z zakresu filmoznawstwa.

– kulturoznawca, doktorantka Uniwersytetu Jagiellońskiego, zajmuje się
kulturą audiowizualną, w tym zagadnieniem ikonografii w Stanach Zjednoczonych.
Jej artykuły ukazały się w czasopismach naukowych i popularnonaukowych, m.in.
w „Episteme”, „Opcjach” i „Fragile” oraz miesięcznikach „Kino” i „Film”.

– w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów
Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego ukończyła filmoznawstwo, absolwentka
filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Podyplomowych Studiów dla
Producentów Filmowych i Telewizyjnych na Uczelni Łazarskiego. Obecnie pracuje
nad doktoratem poświęconym filmowej twórczości Piera Paola Pasoliniego na Wydziale
Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Interesuje
się kinem włoskim, radzieckim oraz współczesnym kinem polskim. Publikowała
m.in. na łamach „Kwartalnika Filmowego”, „Fragile”, „Mêlée”.