Komes Marcellin, vir clarissimus. Historyk i jego dzieło: Nr XLV

Książka poświęcona jest komesowi Marcellinowi i jego „Kronice”. „Kronika” komesa Marcellina, pochodząca z pierwszej połowy wieku VI, a obejmująca okres od 379 do 534 r. i uzupełniona przez anonimowego autora po rok 548, stanowi dzieło ważne dla badaczy zajmujących się dziejami wczesnego Bizancjum. Choć Marcellin pisał swoją „Kronikę” w Konstantynopolu, w środowisku, którego podstawowym językiem była greka, to napisał ją po łacinie, w swym języku ojczystym. Swoją narrację ogniskował wokół spraw wschodniej części Imperium Romanum, na świat patrzył w dużej mierze oczyma mieszkańca Miasta i z pewnością można uznać go za konstantynopolitańskiego pisarza.

Książka podzielona została na trzy podstawowe części. Pierwsza z nich („Autor”) poświęcona jest samemu komesowi Marcellinowi. Druga część książki („Kronika”) poświęcona jest „Kronice” Marcellina. W jej pierwszej partii przedstawione zostały informacje dotyczące m.in. zasad jej kompozycji, źródeł czy głównych tematów. Drugą partię stanowi szeroko komentowany przekład Kroniki na język polski, poprzedzony tekstem łacińskim. Trzecia część książki („Kontynuacja Kroniki Marcellina Komesa”) poświęcona jest anonimowej kontynuacji „Kroniki” Marcellina, obejmującej okres od 534 po 548 r. Zamieszczono w niej charakterystykę tego dziełka, tekst łaciński i tłumaczenie na język polski wraz z komentarzem.